Om zeep

Tien op Tien

Kunstwandelroute en manifestatie die duurde van 10 tot en met 16 oktober 1999. De Zingende Zaag bestond tien jaar en vroeg tien kunstenaars om op tien plekken in Haarlem op ‘Zaagse’ wijze een verband te leggen tussen een locatie, het eigen werk en een favoriet gedicht of een fragment hieruit. Met o.a. Anke ‘AMO’ Akerboom, Peter Binkhorst, Jasper Krabbé, Mirko Krabbé, Henri Roquas, Dolly Bellefleur, Serge Onnen, Louise Weber en Luuk Wilmering.

Tiende van de tiende 1989

Festival Tien Jaar De Zingende Zaag (in het Patronaat) met de dichters Jan Baeke, Louis Ferron, Jan Kal, Erik Lindner, George Moormann en Menno Wigman, een bigband, een zingende spreekstalmeester (Dolly Bellefleur), een krokodil, goochelaars, vogelspinnen en een compositie voor een zingende zaag.

Concept/Redactie/Ontwerp

George Moormann

Ontwerp/Vormgeving

Thomas Widdershoven

Allesoverheersend kenmerk van De Zingende Zaag is dat het kunst en poëzie in elkaar op wil laten gaan. Het grafisch ontwerp vloeit voort uit de gedichten, die op hun beurt vingerwijzingen geven naar de vormgeving. (...) Redacteur, ontwerper en bedenker George Moormann heeft zich na tien jaar en 25 edities een gewetensvraag gesteld. Hoe tastbaar is poëzie? Zijn gedichten schijn of werkelijkheid? Glippen gedachten als zeep uit je handen? Het is de twijfel van iedere kunstenaar, die zich afvraagt in hoeverre zijn werk bijdraagt aan het beïnvloeden van de samenleving. Moormann wil weten of zijn gedachten de werkelijkheid veranderen. Maar die zekerheid krijgt hij nooit. Gedachten glippen namelijk als zeep uit je handen.
[Jan Kuys, Haarlems Dagblad, oktober 1989]

Een literair tijdschrift is immers in veel gevallen een object dat de zintuigen prikkelt en in het beste geval een evenwicht tussen vorm en inhoud nastreeft. ..... Poëzie en zeep als ideaal kerstgeschenk.
[Erik Vissers, De Standaard der Letteren, 7 december 2000]